- κατάκορφα
- επίρρ.1) на самой вершине; 2) вертикально
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
ανάκορφος — η, ο 1. (για βουνά) αυτός που έχει υψηλή κορυφή, πολύ υψηλός 2. δυσανάβατος, απότομος 3. αυτός που βρίσκεται στην κορυφή, κατάκορφα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ανα * + κορφή] … Dictionary of Greek
κατάκορφος — η, ο αυτός που βρίσκεται ακριβώς στην κορυφή, αυτός που είναι στο πιο ψηλό σημείο. επίρρ... κατάκορφα ακριβώς στην κορυφή, στο ακρότατο σημείο τής κορυφής. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + κορφος (< κορ[υ]φή), πρβλ. δί κορφος, πολύ κορφος] … Dictionary of Greek
κατάκορφος — η, ο επίρρ. α αυτός που βρίσκεται πάνω στην κορφή: Ο ήλιος είναι κατάκορφος. –Κατάκορφα στο βουνό είναι ένα ρημοκλήσι … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κατάραχα — επίρρ., πάνω στη ράχη του βουνού, κατάκορφα: Τα γίδια έβοσκαν κατάραχα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)